با درگذشت آیت الله هاشمی رفسنجانی، در کوتاه مدت شاید این طور به نظر برسد که اصلاح طلبان و جریان اعتدال و میانه روی تاحدودی خودش را ببازد و احساس نگرانی و ترس کند از اینکه ما پدر معنوی مان را از دست داده ایم؛ اما به باور من در بلندمدت همه چیز به حالت طبیعی باز خواهد گشت.

درحالی که من در اوایل دی ماه گفته بودم آقای روحانی امکان دارد رای خوبی در انتخابات آینده نیاورد؛ اما حالاو به ویژه در این روزها، معتقدم او بالای 19 میلیون هم رای می آورد؛ به همان دلیلی که هاشمی رفسنجانی در انتخابات 92 ردصلاحیت شد و آن ردصلاحیت خودش بهمنی به راه انداخت.

در یک دهه گذشته، با وجود همه توهین ها و جفاهای صورت گرفته به آقای هاشمی و اهانت و اتهام هایی که به خودش و خانواده اش وارد کردند، هاشمی ایستاد و پایداری کرد. او همچنان دستش را در دست اصلاح طلبان قرار داده و زیر فشار تندروها از مسیر خود کنار نرفت. هاشمی درخت اعتدال بود. بعد از هاشمی رفسنجانی این درخت همچنان رشد خواهد کرد؛ چراکه کار بزرگ هاشمی این بود که اعتدال و میانه روی را تبدیل به گفتمان و جریان کرد. او این مسیر را تبدیل به فرهنگ سیاسی کرد.

پایان دادن به جنگ برای نجات کشور و نهادینه کردن گفتمان اعتدال، دو برگ زرین در کارنامه هاشمی است که به عنوان اثری درخشان و ارزشمند می درخشد.

معتقدم ما نباید چندان نگران ایفای نقش هاشمی باشیم. ممکن است رئیس دولت اصلاحات، یا ناطق نوری یا عبدالله نوری این نقش را ایفا کنند. حتی میان چهره های غیرروحانی نیز من فکر می کنم آقای مرعشی و کرباسچی هم می توانند همین مسیر را دنبال کنند. نکته این است که ما دیگر متکی به فرد نیستیم و به ماورای این مسئله رسیده ایم. شاید هم مجموعه ای از چهره های میانه و اصلاح طلب بتوانند در این مسیر پیش قدم شوند و این، اتفاق خوش و روبه رشدی را نشان می دهد.