آخرین پنجشنبه دی ماه 1395، به کام همه تلخ شد و همراه با دیوارهای بلند ساختمان پلاسکو، خنده ها و خاطرات بسیاری سوخت و فروریخت. همدردی با داغدیدگان وظیفه اول همه ماست، اما لاجرم باید به این اتفاق نگاهی دقیق تر و آن را از زوایای مختلف بررسی و کارشناسی کرد. پلاسکوهای زیادی مستعد تکرارشدن هستند و کارشناسی و پیشگیری شاید اصلی ترین درسی باشد که از حادثه اخیر بتوان گرفت. هرچقدر تلخ باشد، اما باید پذیرفت که حادثه ساختمان پلاسکو بدون شک آخرین آتش سوزی و فروریختن یک ساختمان نخواهد بود. کافی است در همان اطراف قدم بزنید و ساختمان های فرسوده پایتخت را ببینید. البته نمای بیرونی خیلی از آنها بازسازی شده و روکش های زیبایی این هیولاهای خفته را پوشانده و زیبایی ظاهری اولویتی است که خواه ناخواه در روزی که فکرش را هم نمی کنیم، جان ما یا عزیزانمان را خواهد گرفت.