ژانر تریلرهای جنایی و روانکاوانه با مایه های نوآر، ژانر نسبتا فقیری در سینمای ایران است. بعد از ساموئل خاچکیان، شاید فریدون جیرانی، تنها فیلمساز ایرانی است که اغلب فیلم هایش را در این ژانر ساخته. فیلم اخیر او یعنی«خفه گی» نیز فیلمی با ویژگی های سینمای نوآر است. کیفیت معمایی و رازگونه فیلم، شخصیت های نامتعادل، روان پریش و سرخورده، وجود زن فم فتال، ویژگی های اروتیک، تصویر سیاه و سفید، نورپردازی با کنتراست بالاو تیرگی عمدی تصاویر از عناصر استتیک سینمای نوآر است که در «خفه گی» دیده می شود. با اینکه جیرانی سعی کرده قواعد و عناصر این ژانر را با دقت در این فیلم به کار گیرد و فضا و حال و هوایی نوآرگونه