نام حضرت فاطمه(س) با بحرانی ترین ایام تاریخ اسلام، یعنی روزهای پس از رحلت پیامبر گرامی اسلام(ص) گره خورده است و چهره ای درخشان و جایگاهی رفیع از شخصیت زن در مجموعه تعالیم مکتب اسلام ترسیم می کند.مساعی آن حضرت(س)در دفاع از مصداق حق و حقیقت – علی(ع) – خط بطلانی برفرهنگ جاهلی که زن را انسانی دست دوم می پنداشت کشید و حرکت کانونی دختر پیامبرخاتم(ص) گام بلندی درجهت حفاظت از اصالت های مکتب اسلام محسوب می شود.حضرت فاطمه(س) در شرایطی به یاری حقیقت دین پرداخت که فلسفه بعثت ازسوی اغلب مسلمانان نادیده گرفته شده و خطر بازگشت تبارگرایی، محیط اسلام را تهدید می کرد. توگویی آیین اسلام نسبتی الهی با مسائل اجتماعی نداشته و میراث محمد(ص) غنیمتی برای دستیابی به قدرت است. زهرای اطهر(س) مدافع فضیلتی بود که از کرانه رسالت و از جانب خداوند برای هدایت امت ماموریت داشت و این مهم بارها بر زبان رسول اکرم(ص) جاری شده و در کنار برکه غدیرخم به وضوح رسیده بود.تنها یادگار پیامبر گرامی اسلام(ص)مکرر در مکرر به در خانه مهاجر و انصار مراجعه نموده و فلسفه دین را توضیح می داد و از ضرورت استمرارحقیقت اسلام از مسیر حکمت وفضیلت، همانگونه که رسول خدا(ص) تعلیم داده بود سخن به میان می آورد. اما آن هنگام که با ناپایداری اهالی مدینه مواجه شده و از حمایت های آنان ناامید گشت، فریادعدالت خواهی برافراشته و وجدان و عاطفه مسلمانان را مخاطب قرار داد و بی وفایی هایشان را به رخ تاریخ کشید. مردم مدینه بعد از پیامبر خدا میراث رسول گرامی اسلام را نادیده گرفتند و در برپایی حقیقت دین کوتاهی کردند.مشاهده این همه رنج جانکاهی را بر جان سلاله رسول خدا(ص) ریخت و روح اسطوره صبر و شکیبایی را به تلاطم واداشت. سرانجام پس از مدت کوتاهی روح بلند زهرای مرضیه(س) به پدرش پیوست و دختر برجسته ترین پیامبر الهی در راه دفاع از اصالت های شریعت محمدی خیلی زود با شهادت به روح ملکوتی پدرش پیوست. 13 جمادی الاول را که به روایتی سالروز شهادت حضرت صدیقه طاهره است تسلیت می گوییم.