همکار سابق نشریات اصلاح طلب در پاسخ حامیان مدیران نجومی نوشت آنها کدام تخم دوزرده را کرده اند که باید حقوق های نجومی بگیرند.

داریوش سجادی در وبلاگ خود نوشت: فضاحت حقوق های نجومی طی سال 95 و نوع برخورد دولت با آن حکم سرکنگبینی را یافت که برخلاف انتظار صفرا فزود و نهایتا کار به جایی رسید که آن فضاحت مبدل به ضرورت شد و حامیانی یافت که در تعقیب و تبیین اضطرار «حقوق های نجومی» مرزهای فکاهی را نیز درنوردیده اند!

از جمله آنکه برخی از دولتیان و مجلسیان از موضع «توجیه آن ضرورت» بدین شکل ابراز لحیه فرمودند که؛ نجومی بگیران نخبگانی اند که اگر حقوق های کلان نگیرند به خارج از کشور رفته و مملکت از موهبت وجود آنان بی نصیب خواهد ماند! چنین اظهاراتی از جانب چنان موجه سازانی را می توان آ ذین بندی آلاینده ها معنا کرد تا مدعی بدینوسیله بتواند تردامنی خود را استتار کند!