داشت باورمان می شد که ماندن هایمان بی دلیل است وقتی هزاران بهانه داریم برای رفتن داشتیم رهایی از هفت خان گره های کور ایجاد شده را کار رستم دستان می دانستیم و تهمینه و رودابه و سیندخت و... را فسانه ای کهن. دیگر باورمان شده بود دنیای ما دنیای ناگزیرها است و چقدر دنیای ما شاعران زندگی را کم داشت. چقدر نیاز داشتیم به اینکه پارسی نژادی شیرین به دنیای امروزمان بیاید و به جای غرزدن و گلایه کردن های آشنا، غمخوارانه همت کند و نشاء امید در دلمان بکارد و به رنج کارستانش پایمان را در این خاک ریشه دارتر کند. وقت آن رسیده بود که رخشان بنی اعتماد با دلسوزی های مادرانه اش و مجتبی میرتهماسب با افکار بلند پدرانه اش نوری بر چهره قهرمانان جامعه مان بتابانند و ایستادن و ساختن و جور دیگر دیدن را در گوش جانمان زمزمه کنند. وقت آن رسیده بود که نگاه شاعرانه فیلمسازان جوانی چون شیرین برق نورد به نگاه متعهدانه و امیدوارانه ای شیرین گره بخورد و دلیل کشش مبهم و عجیب تصمیم اش به بازگشت به میهن را در قامت زنی شالی کار، فعال محیط زیست و فعال اجتماعی در حوزه زنان ببیند و کاری کند «کارستان»؛ مجموعه ای که اکران آن با نمایش «شاعران زندگی» از 4 تیرماه در گروه هنر و تجربه آغاز شده است و قرار است به مرور در قالب 6 مستند تلاش کسانی که در رویارویی با چالش های بسیار، توانسته اند به معنای کار حرمت بخشند را روایت کند. رخشان بنی اعتماد(مشاور هنری)، مجتبی میرتهماسب(تهیه کننده)، فیروزه صابر (مدیریت پژوهش پروژه) و شیرین برق نورد جمعه نهم تیرماه به سالن آمفی تئاتر روزنامه ایران آمدند تا نخستین مستند از فیلم های مستند کارستان را در کنار جمعی از اهالی فرهنگ و فعالان محیط زیست به تماشا بنشینند. دقایقی پیش از آغاز مراسم میهمانان یکی یکی از راه می رسند: همایون ارشادی، میترا حجار، آیدا پناهنده، فرهاد توحیدی، حمید امجد، مجید درخشانی، صدیق تعریف، فرهاد هراتی، احمد پوری، فریدون عموزاده خلیلی، محمدعلی جعفریه، احمد طالبی نژاد، حمیدرضا صدر، مهرزاد دانش، امیرپوریا،... و البته چهره های کارآفرین و فعال حوزه محیط زیست از جمله پیمان یوسفی آذر (مشاور وزیر جهاد کشاورزی)، اسماعیل کهرم (مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست)، هوشنگ ضیایی (مشاور معاون رئیس سازمان محیط زیست)، فخری غنی، افسانه احسانی، ترانه یلدا، بهزاد رئیسیان، حسن اجتماعی و...