چند سالی است که شنیدن این جمله ها در کمال بی پروایی از افرادی در سطح جامعه عادت مان شده است. برای مثال راننده ای در کوچه ای کوتاه و مسکونی با سرعت رانندگی می کند، آرام و محترمانه به او تذکر داده می شود که آهسته تر رانندگی کند، زیرا ممکن است کودک یا بزرگسالی دچار سانحه شود. پاسخ او با وقاحت و حالتی طلبکارانه این است: «به تو چه دیه اش را می دم»! یا بارها شاهد این صحنه بوده یا شنیده ایم که راننده ای ماشین را به عابری زد و فرار کرد! پدیده دیگر اینکه خلافکاران که اکثرا دچار اختلال های روانی و درگیر مشکلات عدیده هستند در جامعه پرسه می زنند، آن که معتاد است، آن که کارش قاچاق مواد مخدر است، آن که دزدی