دانشمندان به رابطه مستقیم مصرف قند و سرطان پی بردند. شواهد حاکی است، تجزیه قند توسط سلول های سرطانی به طریقی است که موجب تحریک رشد تومور می شود، اما چگونه؟ فرآیند تولید انرژی در سلول های سرطانی با سلول های عادی متفاوت است.

سلول های سرطانی برای تولید انرژی از فرآیندی استفاده می کنند که برخلاف معمول، شامل تخمیر گلوکز و تبدیل آن به لاکتات است. البته تمام سلول های بدن برای بقا به قند احتیاج دارند، اما میزان احتیاج به قند سلول های سرطانی نسبت به سلول های سالم بیشتر است. سلول های سرطانی در تجزیه قند سرعت عمل بیشتری دارند. به مکانیسم متابولیسم سرعتی قند توسط سلول های سرطانی، اثر واربورگ گفته می شود. از مدت ها پیش، دانشمندان در تلاش بودند به ارتباط فرآیند اثر واربورگ با تسریع رشد تومور پی ببرند. در نتایج مطالعات اخیر نشان داده شده است، مصرف بیش از حد قند توسط سلول های سرطانی موجب ایجاد چرخه معیوبی می شود که نتیجه آن تحریک مداوم رشد تومور و پیشرفت سرطان است و می تواند پیامدهای ناگواری برای بیمار داشته باشد. البته این مطالعات خاص ثابت نمی کند که مصرف قند سرطان زاست، بلکه به جنبه دیگری از قضیه در این مطالعات پرداخته شده است، اما این پرسش که آیا مکانیسم تجزیه قند توسط سلول های سرطانی قابل توقف است یا خیر، همچنان پابرجاست و در مطالعات آینده روشن خواهد شد.