یک نماینده سابق مجلس که از حامیان دولت است می گوید اگر جای رئیس جمهور بودم تعدادی از مدیران اقتصادی را اخراج می کردم.

ابراهیم نکو می گوید: محدودیت هایی که در منابع درآمدی دولت وجود دارد و معضلاتی که در بخش تولید وجود داشته و دارد، می تواند به افزایش فشار بر طبقات ضعیف تر جامعه منجر شود. به عبارت دیگر افزایش مالیات ها در شرایط رکود فعلی می تواند منجر به افزایش فشار بر واحدهای تولیدی و صنعتی و در نتیجه افزایش بی کاری شود که به معنی آسیب به طبقات ضعیف تر جامعه خواهد بود. بحث اینجاست که بودجه به تنهایی نمی تواند باعث این فشارها شود، اما اگر این فرآیند ظریف و دقیق به هر علتی دچار نقصان شود، یعنی به درستی مدیریت نشود یا مجلس تصمیم بگیرد در حذف قسمتی از یارانه بگیران یا قیمت حامل های انرژی تغییراتی در بودجه ایجاد کند، یقینا شاهد نابسامانی هایی خواهیم بود. هدف قانون هدفمندی یارانه ها بهبود وضعیت مردم بوده است، اما در سال های گذشته از این قانون فاصله گرفته ایم که نتیجه اش بدترشدن وضع مالی دولت و در نتیجه بدترشدن وضعیت اقتصادی طبقات تحت حمایت دولت است.

صریحا بگویم اگر من به جای رئیس جمهور بودم حتما چند نفر از مدیران اقتصادی دولت را از دولت اخراج می کردم زیرا در برنامه ریزی اقتصادی ضعیف عمل می کنند. هیچ کشوری نمی تواند بدون بهبود وضعیت اقتصادی مردم به توسعه و پیشرفت فکر کند اما می بینیم که با رویه های غلط چند سال گذشته فشارها بر حوزه تولید و صنعت و همچنین کسانی که نقدا مالیات پرداخت می کنند، یعنی کارمندان و کارگران، افزایش یافته است که به ضعیف ترشدن آنان منجر شده است. در چنین شرایطی به نظر می رسد یا باید بودجه به کلی دستخوش تغییر شود یا آنکه به شکل کنونی اجرا شود زیرا هر تغییر جزئی در آن می تواند به نتایج بسیار بدتری منجر شود.