قهرمان سابق وزنه برداری جهان گفت: اگر فدراسیون واقعا به فکر وزنه برداری کشورمان بود، از افراد متخصص استفاده می کرد.

شاهین نصیری نیا در تازه ترین صحبت هایش درباره دوری اش از وزنه برداری اظهار داشت: من از سال 2007 که از ایران رفتم، تا المپیک 2012 مربی تیم ملی مکزیک بودم؛ پس از آن تاکنون مربی تیم ملی آمریکا هستم. متاسفانه علی رغم اینکه دوست داشتم دانش و تجربیاتم را در کشورم صرف کنم؛ اما به علت یک سری نامهربانی ها مجبورم در آمریکا کار کنم.

وی در پاسخ به این پرسش که چه موانعی بر سر راه شما وجود دارد که نمی توانید در ایران کار کنید، عنوان کرد: این بی مهری ها تنها برای من نیست؛ یک سری از دوستانم که در ایران ماندند و کار کردند از این رفتارها ناراضی بودند که خوشحالم من به جای آنها نبودم. موانع اصلی که بر سر راه من وجود داشت، به فدراسیون های دوره های قبل بازمی گردد.

پیشکسوت وزنه برداری تصریح کرد: زمان حسین رضازاده گوش شنوایی وجود داشت. این پیشکسوت از دوستان خوب بنده است؛ منتها آن زمان شرایطی جور نشد که بنده در تیم ملی فعالیت کنم. پس از رضازاده، مرادی در فدراسیون سمت گرفت. متاسفانه مرادی سمت و سوی تفکرش آن چیزی نبود که انتظارش را داشتیم و با توجه به اینکه می دانستم با من و بسیاری قهرمانان سازگاری ندارد، سعی کردیم از فدراسیون فاصله بگیریم.

نصیری نیا در پایان گفت: اگر فدراسیون واقعا به فکر وزنه برداری کشورمان بود، از افراد متخصص استفاده می کرد. اگر شاهین نصیری نیا، حسین توکلی، کوروش باقری و بسیاری از قهرمانان دیگر کوچک ترین تخصصی دارند، باید از آنها استفاده شود. برای این ورزشکاران پول بیت المال خرج شده است؛ پس به جای اینکه به کشورهای دیگر بروند و مربیگری کنند، باید در داخل کشور خودمان خدمت کنند.