ما یک دوستی داریم که مدام می رود در حیاط و باغ و فعالیت می کند. به این دوست ما می گویند فعال محیط زیست.

فعال محیط زیست کسی است که فعالیت محیطی می کند، محیط هم یعنی سطح، همین که در کارش عمیق بشود، از محیط به مساحت تغییر می کند و می شود فعال مساحت زیست.

در این صورت به دلیل «تداخل مشاغل» با شغل ریاضی، اماکن می تواند پلمبش کند.

توی مریخ، قدیم آدم های سیاسی وقتی بهشان فشار می آمد یا می بریدند، سیاست را می بوسیدند و می گذاشتند کنار و می رفتند باغی، مزرعه ای و جای فعالیت سیاسی، فعالیت باغی و محیط زیستی می کردند. الان فعالان محیط زیست انگشت به دهان حیران مانده اند که بروند کجا و چی کار کنند.

مسئله فعالیت اصولا خیلی مسئله مهمی برای ماست. اگر کسی کاری بکند می گویند فعالیت داری و مشکوکی. اگر با کسانی که فعال هستند بگو بخند کند می گویند بیش فعالی داری و مشکوکی. اگر هم هیچ فعالیتی نکنند و کلا غیرفعال باشند هم می گویند داری پتانسیل و انرژی ات را جمع می کنی و مشکوکی.

بهترین وضعیت به نظر ما وضعیت شترمرغ است و بهترین فعالیت، فعالیت شترمرغی است، چراکه به شترمرغ گفتند چرا فعالیت سیاسی می کنی بیا بار ببر؟ گفت من مرغم.

گفتند چرا فعالیت اجتماعی می کنی بیا تخم بذار؟ گفت من شترم.

گفتند چرا فعالیت حقوق بشری می کنی بیا آواز بخوان؟ گفت من پلنگم.

گفتند چرا فعالیت زیست محیطی می کنی بیا برقص؟ گفت من ببرم.

از طرفی می گویند ببر در معرض انقراض است. چه عیبی دارد؟ الان همین فعالان محیط زیست اگر میلیون سال پیش بودند و برای عدم انقراض دایناسورها فعالیت می کردند خوب بود؟ وقتی یک چیزی قرار است منقرض شود، حتما به نفع همه است. مثل انقراض دایناسورها، مثل انقراض هر چیز قراضه.

به عالمی ایراد گرفتند که چرا گنگ حرف می زنی؟ ما می گوییم شما ببر، شما پلنگ، شما شیر. بیا این کیبورد و ستون مال شما، ببینم چی کار می کنی!