علی اسحاقی در سال 1332 در خانواده ای متدین و مذهبی چشم به جهان گشود.

از سن نوجوانی به مسائل مذهبی و اخلاقی و یاد گرفتن قرآن کریم علاقمند بود و تحصیلات خود را تا دوره متوسط با موفقیت پشت سر گذاشت. علی با شروع جنگ تحمیلی عراق بر ایران اسلامی با پشت سر گذاشتن دوره های رزمی، وظیفه دینی خود دانست که در جبهه های حق علیه باطل دین خود را به اسلام عزیز ادا کند و حتی اوقات مرخصی خود را در منزل در کنار خانواده اش نمی گذراند بلکه به فعالیت های خود در پشت جبهه و داخل تهران رسیدگی می کرد. در سال 1360 برای فعالیتهای اسلامی از طرف سپاه پاسداران و هلال احمر به او ماموریت داده شد تا به مکه معظمه مشرف شود. در آنجا فداکاریهای بسیاری انجام داده بود و بعد از بازگشت، طولی نکشید که دوباره عازم جبهه شد و به ایثارگریهای خود ادامه داد سرانجام آن قدر با دشمن، مبارزه کرد و جنگید، تا در تاریخ 8/1/61 در جبهه کرخه نور بعد از برگشتن از عملیات براثر اصابت ترکش خمپاره همچون امام حسین و همان طور که خودش آرزو داشت با دادن سرخود در راه خدا به درجه رفیع شهادت نائل آمد و به آن آرزوی همیشگی اش که همان شهادت در راه خدا بود، رسید.