31 خردادماه سالروز زلزله رودبار و منجیل در سال 69 است. به همین مناسبت «بیدار شو آرزو» اثر کیانوش عیاری فیلمی که به قول کارگردانش از زلزله بم تلخ تر است، جمعه اول تیرماه در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران به نمایش در آمد. در این نمایش احمد مسجدجامعی، طیبه سیاوشی، علیرضا تابش، امیرحسین برمکی، شهریار مزیدآبادی، حسام الدین نراقی و علیرضا قاسم خان حضور داشتند. در این مراسم کیانوش عیاری درباره فیلمش گفت: افسوس خوردم که مثل عباس کیارستمی از زلزله رودبار فیلم نساختم. عیاری در ابتدای صحبت هایش توضیحاتی راجع به ساخت ارائه کرد و گفت: عذرخواهی می کنم که این فیلم از خود زلزله بم تلخ تر است. «بیدار شو آرزو» چند جایزه از جشنواره فیلم دریافت کرد، اما همان جا هم گفتم که این فیلم برای عرضه در فستیوال های داخلی و خارجی یا برای اکران عمومی ساخته نشده است. این فیلم را فقط به این منظور ساختم که آب خوش از گلوی مسئولان مرتبط با حوادث غیرمترقبه در کشور پایین نرود. زیرا ایران اساسا روی گسل مهیبی قرار گرفته است که بیشتر نقاط کشور را ترسناک می کند. وی ادامه داد: پس از جشنواره فجر، اصلا اشتیاقی برای اکران آن نداشتم، صرفا به دلیل حال و روزی که برای برخی تماشاگران پیش می آورد. ممکن است تمام تماشاگران فیلمی را نپسندند و سالن را ترک کنند، این دموکراتیک ترین نوع برخورد با فیلم است. اما خود من اغلب اوقات وقتی فیلم می بینم، بویژه اگر کارگردان آن در سالن باشد، آن مکان را ترک نمی کنم. تماشاگر می تواند از سالن خارج شود اما نه به این شکلی که حال تماشاگر بد شود. چون در این صورت همه چیز برای من کارگردان زیر سوال می رود؛ قرار است کسی بیاید فیلمی را ببیند، ولو راجع به یک واقعیت کاملا دردناک، و بعد حالش بد شود؟