رفتارهای متناقض آمریکا در سال های اخیر ثابت کرده که واشنگتن شریک قابل اعتمادی نیست؛ از این رو برخی کشورها از جمله ترکیه درصدد برآمدند تا در سیاست خارجی، روابط خود را به آمریکا محدود نکنند و ائتلاف های نظامی جدید با مشارکت دیگر کشورها ایجاد کنند. به گزارش الجزیره، با ادامه تلاش آنکارا برای مذاکره با واشنگتن و متقاعدکردن آن برای اعمال نکردن تحریم ها، آمریکا 31 جولای را به عنوان آخرین فرصت ترکیه برای انصراف از خرید سامانه موشکی اس-400 تعیین کرد.

به دنبال تصمیم جدید ترکیه برای خرید سامانه روسی، برخی افراد صاحب نظر در غرب بر این باورند که آنکارا در حال تغییر عمده در سیاست خارجه خود است که براساس آن ترکیه به آمریکا پشت کرده و در مقابل در آغوش روسیه قرار گرفته است.

در حالی که این اولین بار نیست که یک عضو ناتو سیستم نظامی از مسکو خریداری می کند؛ اما توافق ترکیه و روسیه در حالی صورت می گیرد که تنش های شدید بین غرب و روسیه به ویژه درباره اتحاد آتلانتیک افزایش یافته است. پیش از این یونان در سال 1996 سامانه موشکی اس-300 را برای تقویت سیستم دفاعی خود از روسیه خریداری کرد؛ بنابراین خرید سامانه موشکی اس-400 بر اتحاد استراتژیک ترکیه با ایالات متحده تاثیر می گذارد؛ اما آن را خراب نمی کند.

برای درک این موضوع که چرا ترکیه تصمیم به خرید سیستم تسلیحات روسی گرفت، ابتدا باید این قرارداد مهم را در چارچوب تحولات جهانی قرار داد. هنگامی که ناتو 70 سال پیش تشکیل شد، امور جهانی تحت سلطه جنگ سرد بین دو ابر قدرت شوروی و ایالات متحده قرار داشت. پس از فروپاشی شوروی، واشنگتن برای تحمیل نظم یک قطبی در جهان که نزدیک به دو دهه طول کشید، حرکت کرد. امروز با اینکه جهان به تدریج با سیستم چندقطبی حرکت می کند؛ اما قدرت های مختلفی از جمله روسیه و چین به طور فزاینده ای در صحنه بین المللی تحریک می شوند. در نتیجه باید پذیرفت که اتحادهای سنتی در حال تغییر هستند و کشورها برای تنظیم این واقعیت جدید سیاست های خارجی خود را تنظیم می کنند. این فقط تغییر ماهیت اتحادها نیست که باعث می شود آنکارا سعی کند روابط خارجی خود را متعادل کند.