هر روز عکس و مطالب زیادی در شبکه های اجتماعی منتشر می شود اما برخی از آنها در ذهن می ماند و سوال برانگیز می شود؛ نمونه اش عکسی که از دستگاه خودپرداز دانشگاه تربیت مدرس و حجم زیاد تکه های کاغذی که بر زمین ریخته، منتشر شده و سوال های بسیاری را در ذهن به وجود آورده است. فردی که عکس را منتشر کرده چنین پرسیده که آیا افراد فرهیخته ای منتظرند تا دیگرانی پیدا شده و رسیدهایشان را جمع کنند؟

اما سوال های دیگری هم مطرح شد؛ واقعا برای این اتفاق، چه راه حل هایی وجود دارد؟ تدریس واحد عملی از کدام درس می تواند چاره ساز و سبب افزایش شعور در دانشگاه ها و مدارس شود؟

چگونه است که این چنین رفتار می کنیم؟ مگر این دانشجویان و استادان از بین افراد تحصیل کرده نیستند؟ کجای کار اشتباه شده که به این وضع رسیده ایم؛ آن هم در بین دانشجویان و استادان یکی از بهترین دانشگاه های کشور؟ این مسئله شاید در نظر برخی بسیار کوچک باشد اما نشان دهنده این است که حداقل های مسئولیت اجتماعی فرا گرفته نشده، یعنی این نکته های ساده در زندگی اجتماعی یاد گرفته نشده است. این روزها که تب و تاب انتخاب رشته همه جا را فرا گرفته است، این مسائل هم باید مد نظر قرار بگیرد. هرچند به نظر می رسد این مسائل را باید از سن های کمتر آموزش داد و افراد را به احترام به دیگری تشویق کرد.