«پهلوان پنبه» ترکیبی متناقض نماست. پهلوان به کسی گویند که مرد میدانهای سخت و گشودن گره های فروبسته است و پنبه هم تداعی گر نرمی و سستی و نااستواری و این ترکیب، کنایه از فرد کم مایه  اما پرادعاست.

پهلوان پنبه به کسی می گویند که از انجام وظیفه عادی اش ناتوان است یا عاجز از حل مسئله ای ست که در برابرش نهاده اند، لذا آن را به مسئله یا وظیفه نمایی ساده تقلیل می دهد و سپس مسئله ساده یا بداهتا حل شده را - به خیال خود- حل می کند و توقع دارد که او را قهرمانی بشماریم که رهیافتی بر برون رفت از یکی از معضلات عالم بشریت ارائه کرده، در حالی که مسئله اصلی همچنان حل ناشده بر زمین مانده است. این چنین