در نخستین نشست از سلسله نشست های «رمان و شهر» با عنوان «دگرگونی ذهنیت شهری در رمان» سید محسن حبیبی، استاد رشته شهر سازی دانشکده هنرهای زیبا شهر ایرانی را در داستان ایرانی مکانی پلشت و پلید معرفی کرد. او سخنان خود را با عنوان «خاطره، گسیختگی و حیات شهری» ارائه داد و گفت: در خلال داستان های آغاز سده به رغم پلشتی، نوعی رویاشهر وجود داشت ولی امروزه از خلال انبوه داستان ها کابوس شهر مطرح می شود. در ابتدای قرن به امید و در پایان سده به ناامیدی می رسیم. حبیبی افزود: حتی در سال های دهه 30 که دهه شکست است، شهر با تلخی ها و خوشی ها جلو می آید؛ اما همچنان پلشتی های شهر ادامه پیدا می کند. او با مرور بازنمایی شهر در رمان های دهه 20 تا 90 و طرح این موضوع که هم اکنون به اواخر سده نزدیک می شویم به طرح یک پرسش پرداخت و گفت: حال باید پرسید آیا نگاه تلخ به شهر در این سال های پایانی قرن و پس از آن همچنان وجود خواهد داشت؟ پاسخ مثبت است و اسطوره شهر همچنان بر پلیدی و زشتی استوار است.