تلویزیون به عنوان رسانه ملی و به دلیل جذب مخاطبان فراگیر در چهار گوشه ایران، بیشتر از هر رسانه ای می تواند در هدایت رخدادی مانند مسئله ایدز در لردگان به سمت حل مسئله، تاثیرگذار باشد؛ اما این مهم اتفاق نمی افتد و این اتفاق نیفتادن دلایلی دارد:

اول اینکه در سال های طولانی و به دلیل سوگیری ها و یک جانبه نگری های تلویزیون در مسائل مختلف رخ داده در جامعه، فاصله ای بین مردم و این رسانه ملی افتاده و در اصطلاح باعث سلب اعتماد عمومی از آن شده است. برای اینکه تلویزیون بتواند در مسائل اجتماعی موثر باشد و به حل آنها در حد خودش کمک کند، لازم است بیش از هر چیزی به سمت اعتمادسازی برود. در این صورت، موفق خواهد شد مردم را متوجه حقایقی کنند که از این رسانه پخش می شوند.