با تجربیات اولیه سینمایی کیانوش عیاری از اوایل سال های 50 در سینمای آزاد آشنا شدم؛ هنگامی که سال های آخر پزشکی و سپس دوره دوساله نظام اجباری را می گذراندم و دلخوشی ام تمرین فیلم برداری و خودآموزی با دوربین سوپر 8 و چسباندن قطعات سیاه مشق تصویری و لذت بردن از آن بود. گه گاه نیز به جلسات سینمای آزاد می رفتم تا با تجربیات حرفه ای تر سوپر 8 کسانی همچون کیانوش عیاری آشنا شوم. اما عیاری راه طولانی و پرثمری را پیمود و فیلم سازی چهاردانگ شد و من هم متخصص مغز و اعصاب (نورولوژیست). چندی پیش گذرا او را در بیمارستان دیدم. قرار شد اگر نمایشی از خانه پدری داشت مرا خبر کند، اما خبری نشد. خوشبختانه هفته گذشته