«معنا به کمک ذهن ساخته می شود و ذهن مدام بسته به شرایط و حتی خواننده تغییر می کند، در نتیجه حقیقتی در دست نیست. هیچ چیز ثابت نیست.» بالای صفحه این جمله رو نوشتم. قراره آخر هفته کرکره کتاب فروشی تا نصف بیاد پایین و یک مشت رفیق کتاب باز بشینن و در مورد کتاب «اپرای شناور» حرف بزنند. چقدر حرف زدن در مورد «جان بارت» کار سختیه، چون که «جان بارت» رمانی خلق کرده پست مدرنیستی؛ خوش خوان، جذاب و روان. دقیقا برعکس عموم پست مدرن نویسان بی رحمی به خرج نداده. حرف زدن در مورد اندیشه های «بارت» مثل بازخوانی این جمله است: «رسیدن به عدالت غیر ممکنه، اگه هم برسیم چیز بیخودیه.» مثل تمام آخر هفته های گفت وگو محور