یانیق تپه خسروشاه توسط یک هیئت انگلیسی به ریاست  چارلز بورنی  در مرداد ماه سال 1339 موردکاوش های علمی قرار گرفت. به نظر بورنی قدمت این تپه به اواخر هزاره سوم پیش از میلاد می رسد که با اواخر عصر سنگ و مس و اوایل عصر مفرغ در آذربایجان مقارن است. آثار به دست آمده نیز این نظریه را تایید می کند. جالب ترین کشف این حفاری، خاک برداری از بنیان و دیوارهای خشتی بدون روکش 23 بنای دایره ای شکل است که به نظر سرپرست هیئت حفاری به استثنای دو بنا، همه آنها خانه هایی بوده اند با انباری و سکو و طاقچه و اجاق و آخور و... قطر هیچیک از این خانه ها از حدود 6 متر تجاوز نمی کرد. یکی از دو بنای مذکور احتمالا به نگهداری آذوقه و غلات و حبوبات اختصاص داشت. راه ورودی این بنا نه از دیوارهای اطراف، که از سقف بود و برای آمد و رفت به آنجا از نردبان استفاده می شد. بنای دوم بنایی دایره ای شکل و جدا از قسمت های دیگر است و حدس زده می شود که به عنوان کارگاه مورد استفاده قرار می گرفت. در این تپه آثاری چون آسیاب دستی، داس سنگی و سفال به دست آمده است. ظروف یافته شده در این تپه حاکی ازتاثیر سنت های مفرغ مقدم آناتولی شرقی است که تا قفقاز گسترده بود. غیر از وسایل یاد شده، آلات و ادوات و ظروف دیگری چون هاون، تیشه و تیغه سنگی، تیغه خنجر مسی، دو مهر از گل نپخته، چهار چراغ گلی، سیوها، بادیه ها، خم های دهان گشاد بزرگ و کوچک و بی دسته و دسته دار و نیز سفال های زیادی در جریان کاوش های یانیق تپه کشف شد. سفال های یافته شده به طور کلی دست ساخت و معمولا سیاه رنگ و صیقلی و به ابعاد،اشکال و تزئینات، مختلف و متفاوت هستند. نقش های هندسی بر بدنه ظروف عمومیت دارند. اما نمونه هایی از نقش های پرندگان و حیوانات شاخدار نیز دیده می شود. آثار حریق و آتش سوزی در این تمدن یافت شده مشهود است.  یانیق تپه که قره تپه  نیز نامیده می شود در 31 کیلومتری جنوب  غربی تبریز و در 6 کیلومتری شمال خسرو شاه در جنوب شرقی روستای  تازه کند واقع شده است.