صورت و فیزیک بازیگر، مثل هر شخص دیگری دست خودش نیست و حاصل فعل و انفعالات ژنتیک است، اما استفاده درست از آنها در راستای نقش آفرینی بهتر و کامل تر، به تربیت و تلاش او در بازیگری مربوط می شود که حاصل تمرین، مشاهده، مطالعه، درک و تحلیل درست متن نمایشی است که خروجی نهایی آن اجرایی درست و باورپذیر خواهد بود.

مهم ترین عضو صورت بازیگر هم چشم های اوست و تربیت درست آن، جلوه و جلای بیشتر و غنی تری به نقش ها می دهد. چشم های بازیگران خوب، مرتب کار می کند و خوب هم کار می کند، آنها چشم چرانی های مدام و البته مثبتشان در جامعه و میان مردم را به خوبی و درستی در نقش هایشان به کار می بندند و آثار نمایشی را برای ما به یادماندنی تر می کنند.