در مواجهه با آثار اقتباسی ابتدا از خودم می پرسم ما چرا اقتباس می کنیم؟ چه چیزی در یک اثر مبدا وجود دارد که ما را مجاب به اقتباس برای اثر مقصد می کند؟ در دنیای تئاتر مساله اقتباس پیچیده و غامض است. نمی توان به راحتی با آن کنار آمد. شریان های تئاتر به نحوی شکل گرفته اند که متریال اقتباسی می تواند به اشکال مختلف در آن جاری و ساری شود. بر سرش نزاع است که اساسا اقتباس دراماتیک باید چگونه باشد. برخی نعل به نعل می دانند و برخی آن را برآمده از برداشت. برخی بر این باورند هنرمند تئاتری می تواند اصل را دستکاری کند و برخی دیگر معتقدند اساسا اصل می تواند وارونه شود. کار حتی به پارودی هم می رسد و به عبارتی