بدون تعارف باید بگویم محمدرضا اصلانی از آن جمله هنرمندانی است که به قول معروف همه فن حریف و جامع الاطراف است. شاعری توانا و سینماگری که حق زیادی بر گردن علاقه مندان هر دو حوزه دارد. متاسفانه من توفیق این را نداشته ام که آثار سینمایی استاد را با دقت دنبال کنم، اما مواجهه ام با ایشان در زمینه ادبیات باعث شد که بیش از پیش به شخصیت شان علاقه مند شوم. اصلانی از آن جمله ادیبان ایرانی است که نامش با شناخت دقیق اسطوره ها و باورهای ایرانی گره خورده و باید بگویم از این زاویه در زمره سرآمدان عصر ماست، اما ارادت من زمانی به ایشان بیشتر شد که یکی از ناشران موضوع بررسی انتشار کتاب «شعرجهان عرب» را پیشنهاد کرد. پیشنهادی که بعدها فهمیدم به سفارش محمدرضا اصلانی بوده. جریان از این قرار است که مرحوم شیروانلو، این کتاب را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده و بعدها در اختیار آقای اصلانی قرار داده بود و ایشان هم پس از مرگ دوست دیرین خود، تصمیم به انتشار این کتاب گرفت و من را به عنوان مطلع در زمینه ادبیات عرب به ناشر معرفی کرده بود. کتابی که البته پس از انتشار با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. من تمام سعی ام این بود که ضعف ها را پیدا کنم و ترجمه شعرها را با اصل شان مطابقت بدهم و در مدت دوسالی که مشغول این کار بودم، همواره چهره صمیمی اصلانی و اعتمادی که به من کرده بود در مقابلم می دیدم. اصلانی هدفش این بود که ادای دینی به استاد شیروانلو داشته باشد و من هم باید ادای دینی به اصلانی می داشتم که خوشبختانه و به یاری خدا موفق بودم. البته ایشان بعدها لطف کردند و مقدمه ای کوتاه بر انتشار این کتاب نوشتند که در کنار یادداشت هایی از استادانی چون «م.آزاد و احمدرضا احمدی» منتشر شد. به باور من اصلانی، شخصیتی ذاتا هنرمند است که تاریخ و تمدن ایرانی را به خوبی درک و دریافت کرده و در آثارش جاری است. خوشبختانه سابقه دوستی بنده و ایشان به سال های قبل از انقلاب می رسد که گرچه طولانی نبود، اما باعث شد که بعد از انقلاب هم مراوداتی هر چند کوتاه با هم داشته باشیم که تاکنون ادامه دارد.عمرش دراز باد