حجم بارندگی بسیار شدید از طغیان کردن رودخانه ها گذشته است و حالا سدها سرریز کرده اند و مردم سیستان وبلوچستان را درگیر. حجم آب در کنار سرعت جریان آن باعث شده تمساح های پوزه کوتاه (گاندوها) نتوانند در برابر جریان آن مقاومت کرده و از زیستگاه خود جابه جا شوند. علاوه بر آن گل آلود بودن آب هم مزید بر علت شده و درنهایت افرادی از این گونه تلف شده اند، هر چند که آمار دقیقی از این تلفات نداریم.

گاندوهایی که توانسته اند خود را از این مهلکه بیرون بکشند، حالت تهاجمی و غیرطبیعی دارند، آنها تلاش می کنند برای ادامه حیات خودشان را به هوتک ها برسانند همچنین در این شرایط یکی از منابع تغذیه ای آنها در این ایام احشام تلف شده ای است که روی سطح آب شناورند. هر دو این عوامل گاندوها را به نزدیک زیستگاه های انسانی می کشاند. از سوی دیگر انتقال و جابه جایی این گونه به محل سابق شان هم شرایطی هم ممکن نیست، زیرا زیستگاهی برای آنها وجود ندارد که بار دیگر به آن بازگردند.

در نتیجه باید در انتظار فروکش کردن آب و بازگشت شرایط به حالت عادی باشیم که ممکن است سه الی چهار ماه طول بکشد و در آن زمان جابه جایی گاندوها به زیستگاه شان اتفاق بیفتد.

همه می دانیم وضعیت مردم محلی در مناطق سیل زده استان سیستان وبلوچستان مساعد نیست ، لاشه های احشام، گاندوها را به سمت مناطق مسکونی می کشد و همین موضوع به تعارضات حیات وحش و انسان دامن می زند، از طرف دیگر می دانیم که اصلی ترین زیستگاه گاندوها دشتیاری و رودخانه سرباز است و سده هاست که مردم محلی این گونه را حفاظت کرده و آن را نمادی از آب و آبادانی می دانند.

تمام این دانسته ها نشان از وضعیت پیچیده سیستان و بلوچستان دارد که گاه در برخی مناطق برق و آب هم قطع شده است. به نظر می رسد تنها راهکار در این زمان فاصله گرفتن از گاندوها باشد. همچنین اهالی به محض مشاهده آنها با ماموران محیط زیست و گروه های امدادی تماس بگیرند تا بتوانند آنها را از محل زندگی مردم دور کرده و این بحران را مدیریت کنند.