نظریه اساسی نظام بازار در قرائت کلاسیک خود ادعای کارآمدی، اشتغال کامل و ثبات را دارد. این نظریه اعتقادی به دخالت دولت به منظور بهم زدن ساخت بازارها یا تغییر در تخصیص منابع را ندارد و دقیقا عکس این قضیه یعنی اعتقاد دارد هرنوع دخالت یک عامل غیربازاری در بازار (حتی اگر دولت باشد) باعث می شود تا در تخصیص بهینه منابع توسط نظام بازار اخلال ایجاد شود. در این شرایط توزیع درآمد و ثروت بشدت قطبی شده است به گونه ای که اگرچه در گذشته این امکان وجود داشت تا هشتاد درصد ثروت جامعه در اختیار بیست درصد جمعیت قرار گیرد، ولی اخلال های جدی در کارآمدی و توزیع درآمد و ثروت و به مدد بحران های نوسان زا، حتی در اقتصادهایی