در یونان باستان، مانند هر جای دیگر، انسان ها پس از کار سخت گروهی، می خواستند در رهایی جشن بگیرند و به نظم پایان دهند. نظم و رهایی دو بال جدانشدنی اند. آخرین شاه پهلوی اگرچه عزم خود را جزم کرده بود تا به زعم خود به دروازه های خیالی تمدن برسد، اما خیلی زود، بساط جشن و سرور را بر پا داشت. او همانند «سولون» در یونان همه کارها را نصفه و نیمه انجام داد. روسپیگری را لغو نکرد، بخش بزرگ تری از یونان تبدیل به یک منطقه وحشی و افسار گسیخته شده بود. سولون اعلام کرد که تمام قرض ها تا آن تاریخ بخشیده می شود. اما قانون ناعادلانه تقسیم محصول زمین را ملغی نکرد، قانونی که بدهی های جدید و بزرگ تری را به بار می