پدربزرگ پدری من در روستای «سجاس» زندگی می کرد که حالا دیگر شهر شده است. از ویژگی های خانه او این بود که در حیاطش می شد دو، سه تا مجتمع مسکونی ساخت؛ بس که بزرگ بود. البته آن خانه علاوه بر این حیاط بزرگ که توجه هر کودکی را به راحتی به خودش جلب می کرد، برگ های برنده دیگری هم داشت برای جذب کردن من و برادرهایم و البته پسرعمه و پسرعموها. تا جایی که همه ما با تمام قوا تلاش کنیم برای راضی کردن پدر و مادرها و گذراندن آخر هفته های مان در آن خانه. جاذبه مهم خانه پدربزرگ سالن بزرگی بود که صندوقخانه نامیده می شد. سالنی که درش همیشه قفل بود مگر در مواقعی که پدربزرگ می خواست وسیله ای از آنجا بردارد. در این