«روزنامه و روزنامه نگاری دیگه تموم شده دوره اش» برای ما که خبرنگاریم بارها پیش آمده که یا مخاطب این حرف و چیزی شبیه به آن بوده ایم یا اصلا یکی از خودمان این طور چیزی را در درددل هایمان با همکاری یا دوستی گفته ایم. برای مستندکردنش هم به بی مخاطب بودن روزنامه و سایت و خبرگزاری ها اشاره کرده ایم، خیلی از همکاران هم به همین دلایل و البته دلایل بسیار دیگر، قید این شغل را زده اند یا در آستانه یا رویای رهاکردنش هستند. اما واقعیت این است که خبر و خبررسانی هیچ وقت شغلی نیست که تمام یا بی اثر بشود. اینکه کانال های تلگرامی، اینکه اکانت های فیک توییتری، اینکه یک فایل صوتی ناشناس یا ویدئویی دست کاری شده - مثل ویدئوی بی نهایت جذاب بارش بادنجان از آسمان تهران -   یکباره بین مردم محبوب می شوند و تبدیل به مستند و مرجع، اتفاقا نشانه همیشه اثرگذاربودن رسانه و خبر و خبرنگاربودن است. چه بسیار کانال تلگرامی که الفبای نگارش خبر را هم نمی دانند اما روزانه میلیون ها بازدیدکننده مشتاق پیگیر محتوایی هستند که تولید می کنند و همه ما هم آنها را دیده یا حتی گاه خودمان هم مخاطبشان هستیم. همه این مثال ها به وضوح نشان می دهد خبر همیشه ضروری و پرمخاطب است اما ما به عنوان رسانه چی های واقعی راهش را گم کرده ایم، راه نشستن به گوش و چشم و ذائقه مخاطب، یا در فرم مشکل داریم یا در محتوا. وگرنه تردیدی نیست که محتوای خوب و درست اگر در قالب به روز و حرفه ای ارائه شود بی تردید مخاطب را جذب خودش خواهد کرد. راه چاره حل مشکل بودجه و پول هم اتفاقا همین مسیر است، محتوای خوب که تولید شود مخاطبش را پیدا می کند و مخاطب که باشد اهل و صاحب سرمایه برای سپردن معرفی خودش به سراغ  پلتفرم آن خواهد آمد. الگوی صفحات پرمخاطب تلگرامی و اینستاگرامی که حالا میلیون میلیون فالوئر دارند و درآمد خوبی هم، بر همین منطق ساده استوار است. سال 98 که تمام شد، اما رویای من برای سال 99 پیوندزدن فرم و محتوای خوب در قالب یک رسانه روزآمد و مدرن است. رسانه ای که دخل و خرجش را خودش تامین کند و دل نگران هیچ چیزی جز تولید محتوای درست و جذاب نباشد. امیدوارم این رویا در سال جدید تعبیر شود.