هر صفحه ای از تاریخ را که باز کنید، با داستان هایی مواجه می شوید که در آن رئیس و مرئوس یا پادشاه و رعیتی موضوع اصلی یا جانبی هستند و پیرامون این نقش ها، حکایت ها شکل می گیرند. این حکایت ها از جملاتی مانند امر، امر مطاع سلطان است و هرچه بزرگ تر بگوید همان است و... سرشار است. این فرهنگ بزرگ سالاری و اطاعت از وی به هر دلیلی باشد، به احتمال قطع به یقین مضرات بیشتری نسبت به فواید آن، به خصوص در جهان اکنون دارد. آزادی فکر و اندیشه را سلب می کند و فردیت فرد را در مقابل شخصی با مقام بالاتر نادیده می گیرد. طبیعتا کسی که آزادی فکر و اندیشه ندارد، آزادی در عمل هم برای وی قابل تعریف نیست.