از «مرد خوب، بد شده بود» می آغازم که الف) کدام «مرد خوب»؟ و ب) چطور «بد شده بود» و پ) مرد بد چرا اینقدر خوب بود (؟) طرح این سه پرسش می رساند که ظاهرا «مرد خوب -خوب- بد نشده بود»! (یا «بد، بد شده بود») که چنین تخت و بی رمق یک نفر جای دیگری می گیرد و او می شود -بی آنکه وجه تمایزی میان یکدیگر آشکار شده باشد؛ اما این چقدر ضعف متن است؟ بی شک فیلمنامه باد دارد؛ اما باد همواره استارش را نمی توان چشم پوشید! «بهرام رادان» -مثل یک مرد خوب- بد بودگی بازی اش را در نقش به واقع سخت آشفتگی به نمایش می گذارد که تنها می توان به صداقت در انفعالش رشک برد. صحنه برادرکشی -مثلا- که توی ماشین، برادر خوب، برادر بد