به نظر اسلام آن چیزی که اصل و محور است، تشکیل کانون خانوادگی است. از نظر اسلام، خانواده یک رکن بزرگ است. اگر باشد و سالمش باشد و تربیت درست باشد، در پیشرفت کار جامعه به صورتی که اسلام می‏خواهد، تاثیر زیادی دارد. اسلام می‏خواهد این کانون تشکیل بشود و به وجود بیاید.

هنر ادیان - و بیشتر از همه اسلام - در این است که غرایز جنسی و غریزه‏ زوج‏طلبی انسان را - که غیر از غریزه‏ جنسی است - در خدمت تشکیل خانواده قرار داده و کاری کرده‏اند که کانون خانواده، با پشتوانه‏ غریزه جنسی، یا با پشتوانه‏ آن غریزه‏ دیگر - که از غریزه‏ جنسی عمومیتش بیشتر است - تحقق پیدا کند و باقی بماند. بعضیها ممکن است در سنین خاصی نیاز جنسی هم نداشته باشند، اما نیاز به زوج‏طلبی را دارند و می‏باید زوجی از جنس مخالف داشته باشند؛ زن و مرد فرقی نمی‏کند. سکن، مایه‏ آرامش است. ادیان - و بیش از همه اسلام - اینها را پشتوانه‏ تشکیل خانواده قرار داده‏اند.

اصل قضیه این است که باید کانون خانواده به وجود بیاید؛ اسلام این را خواسته است. شما یک دختر از جایی و یک پسر از جای دیگری می‏آیید و با یکدیگر آشنا و متصل می‏شوید؛ یک خانواده به وجود می‏آید. این خانواده، منشا خیراتی است. در اداره‏ کشور و اداره‏ انسانیت، کارهای عظیمی به عهده‏ این خانواده است. این، چیز بسیار مهمی است. شما باید این را مواظب باشید و حفظ کنید.

با این کلمات عقدی که می‏خوانیم - که یک امر اعتباری است - یک علقه‏ اعتباری بین شما به وجود می‏آید. باید همه‏ همت دختر و پسر این باشد که این را حفظ کنند. مبادا با گله‏ها، با دلخوری ها، با افزون‏طلبی و پرتوقعی ها، با بی‏محبتی ها و گاهی با دخالتهای دیگران و از این قبیل، این کانون سست بشود. آن چیزی که مهم است، این است. هم دختر و هم پسر سعی کنند که این علقه زوجیت را حفظ کنند. چگونه می‏توانید این علقه را حفظ کنید؟ البته آدم های عاقل و زیرک و با احساس و وجدان صادق، راهش را پیدا می‏کنند. این، با اطمینان و با محبت متقابل حفظ می‏شود. زن به مرد تحمیل نکند و زور نگوید؛ مرد هم به زن زور نگوید و افزون‏طلبی نکند؛ مثل دو رفیق و مثل دو شریک، با هم صمیمی باشند، تا این کانون خانواده حفظ بشود.

بیانات در مراسم اجرای خطبه عقد ازدواج،  20/4/1370