«از منظر فیزیک مدرن همه چیز در جهان در حال ارتعاش است. از یک اتم، یک سنگ، یک برگ، تا انسان، زمین و تمامیت هستی. ریشه تمام ارتعاشات «پالس» نخستین است که در هر جزء کیهان به گونه ای آشکار می شود.»

این سطر اساس شکل گیری آلبوم «پالس» اثر پیمان یزدانیان است، آلبومی مشتمل بر دو قطعه بلند و بدون کلام، منتشر شده توسط نشر هرمس است. او نیاز به معرفی ندارد، همه او را با موسیقی فیلم هایش می شناسیم. «متری شیش و نیم» و «بنفشه آفریقایی» از آخرین ساخته های او در حوزه موسیقی فیلم است.

پیمان یزدانیان از آن دست موزیسین هایی است که نقش مهمی در پرورش مخاطبان موسیقی بدون کلام داشته است. آلبوم های یزدانیان (برداشت اول، برداشت دوم، گذر، همراه با باد، از انعکاس شهرهای دور، سوییت ها و...) در شمار پرفروش های موسیقی بی کلام در این سالیان است.

او در آلبوم «پالس» در فواصل موسیقی مینی مال و در لحظاتی آتونال پیش می رود. قطعات به طور میانگین 20 دقیقه به طول می انجامد. که این خود نقطه قوت اثر است، امید است در اوضاع نا بهنجار موسیقی این روزها، خلق چنین آثاری آستانه تحمل شنونده را بالا برده و در دنیای منحصر به فرد اثر پیش ببرد.

آلبوم «پالس» مجموعه ای است برای پیانو (ساز تخصصی پیمان یزدانیان). او در این سال ها بیشتر حرف ها و دغدغه هایش را با پیانو بیان کرده است. «پالس» همان طور که از مانیفستش پیدا است سعی در القای اهمیت ارتعاش بخصوص لحظه شروع ارتعاش دارد. پیانو و تمامیت این ساز در اختیار نوازنده است، حتی بدنه و سیم های آن. اگر علاقه مند به شنا در کهکشان هستید، کافی است روی مبل بنشینید، «پالس» را پلی کنید و آرام آرام بر قوانین فیزیک غلبه کرده و بی نیاز به هیچ نوع سوخت موشکی در دل سیاهچاله ها سفر کنید.