شرق آنلاین: درهای مدارس دوباره باز شده اند، پارک ها و مراکز تفریحی آماده خوشامدگویی به شهروندان هستند و رستوران ها هم از فضای باز برای پذیرایی از مشتری های خود استفاده می کنند. این اتفاقات باعث شده گروهی از محققان دانشگاه علوم پزشکی دوک آمریکا راهکار تحلیلی جالبی برای میزان تاثیرگذاری انواع ماسک ها بر جلوگیری از انتشار ویروس تدارک ببینند و بهترین و بدترین ماسک ها را شناسایی کنند.

این تحقیق زمانی شروع شد که استاد دانشگاه علوم پزشکی دوک مشغول کمک به گروهی بود که در نظر داشت برای نیازمندان ماسک تهیه کند. او می خواست مطمئن شود ماسک های تهیه شده به حد کافی در مقابله با انتشار ویروس موثر است.

در مطالعه ای که چند روز پیش این گروه منتشر کردند، مشخص شد آنها از روشی بسیار ساده برای تعیین حد تاثیر گذاری ماسک ها استفاده کرده اند؛ اشعه لیزر، گوشی تلفن همراه و یک جعبه سیاه. محققان 14 نوع ماسک مرسوم و در دسترس عموم را آزمودند. آنها ابتدا آزمایش را بدون ماسک انجام دادند و سپس هر کدام از انواع ماسک ها را 10 بار آزمایش کردند. در این تحقیقات مشخص شد مناسب ترین و کارآمدترین ماسک های موجود همین ماسک N95 است. ماسک های سه لایه موسوم به ماسک جراحی و ماسک های پارچه ای نخی که شهروندان اغلب در خانه آنها را درست می کنند هم در این آزمایش عملکرد مناسبی از خود نشان دادند. کمترین میزان کارآمدی در میان ماسک ها در این آزمایش مربوط می شود به شال گردن هایی که اغلب دوندگان هنگام راه رفتن از آن بهره می گیرند. در این آزمایش مشخص شد این مدل شال گردن ها که این روزها گاهی به عنوان ماسک مورد استفاده قرار می گیرند، قطرات بزرگ تنفسی را به قطرات کوچک تبدیل می کنند و در نهایت باعث انتشار آسان تر آنها و ویروس می شوند. فیشر می گوید در واقع این آزمایش نشان داد استفاده از شال گردن ها به عنوان ماسک هیچ فرقی با حالت بدون ماسک ندارد. ماسک هایی با پارچه های بانداژ و همچنین ماسک های بافتنی هم در زمره بدترین ماسک ها قرار می گیرند. فیشر می گوید ما فقط می خواستیم با ابزاری ساده به مردم نشان دهیم همین ماسک های پارچه ای (نخی) که آنها در خانه درست می کنند به قدر کافی عملکرد مناسب و کارآمدی در توقف انتشار ویروس دارند.