مرگ حد و مرز نمی شناسد. مرگ فرایندی طبیعی است که دیر یا زود همه را درگیر خود می کند. همه در زندگی مزه مرگ عزیزی را چشیده ایم و می دانیم که فقدان تا چه اندازه سخت و سهمگین است. اولین بیمارم را که فوت کرد، خوب به یاد دارم؛ دانشجوی پزشکی بودم و تازه وارد بخش جراحی شده بودم. بیماری کاندیدای عمل جراحی آنوریسم آئورت بود. معلم بود. شب قبل از عمل کلی با او صحبت کردم. داستان های زیادی گفت؛ می گفت می خواهم شهرزاد قصه گویت باشم و نمی دانست این شب برای شهرزاد، آخرین شب است. فردا زیر عمل فوت کرد و من هنوز آن رنج بزرگ را بر دوش دارم. چه مرثیه ای می توان گفت؟ هیچ. همه چیز نابود شده است. او و خیلی های دیگر