شهید مرتضی آوینی کلمه «روزمرگی» را زیاد به کار می‌برد و چقدر پرهیز می‌کرد که گرفتار این روزمرگی نشود. این‌ها را همسرش مریم امینی می‌گوید، در گفت‌وگویی که با مرتضی‌سرهنگی و هدایت الله بهبودی انجام داده است، در همین کتاب «مرتضی آیینه زندگی‌ام بود». شاید به همین خاطر است که در این کتاب هم ردپای چندانی از روزمرگی‌های زندگی مشترک آن‌ها نیست و امینی بیشتر به سیر و سلوک همسر شهیدش و اندیشه‌های او پرداخته است. حتی وقتی صحبت از ازدواج آن‌ها می‌شود، به‌سادگی می‌گوید: «چیز خاصی ندارد که بشود به آن اشاره کرد. خیلی معمولی بود. سال 1354 بود که نامزد شدیم و خردادماه سال 1357 بود که ازدواج کردیم.» بعد، دیگر هر چه هست، بیشتر احوالات شهید آوینی است در مقاطع مختلف و در برخورد با آدم‌ها و مقولات گوناگون. مثلا امینی از حالات آوینی در ایام انقلاب می‌گوید و آشنایی وی با امام راحل که نقطه پایانی بوده است بر جست‌وجوهای بی‌پایان و التهاب روحش. گرایش آوینی به سینما، قوام مذهبی او، سواد و مطالعات شهید و البته احساس مسئولیت‌ در برابر کارهای خانه، از دیگر موضوعاتی است که امینی به آن‌ها می‌‌پردازد. نظرات سید شهیدان اهل‌قلم درباره شهادت و جاودانگی، به همراه روایت به شهادت رسیدن راوی «روایت فتح» هم از فرازهای خواندنی این کتاب است.علاقه مندان می‌توانند این کتاب را باقیمت 5 هزار تومان خریداری نمایند.