در روزهای اخیر دستور العمل ابلاغی اخیر سازمان غذا و دارو به شماره 655/61753 مورخه 30/6/99 و بدون طی تشریفات قانونی جنجال زیادی ایجاد کرده است. این فرایند از سه جنبه علمی، قانونی و اجتماعی شایسته بررسی و نقد می باشد.

از نظر علمی درمان نگهدارنده از جمله متادون، اپیوم و بوپرنورفین تنها فرصتی برای بهبودی از اعتیاد فراهم می سازند. این درمان ها در قالب یک بسته درمانی و در کنار روان درمانی فردی و گروهی (از جمله رویکردهای اجتماع مدار) می توانند به تغییرات معنادار منجر گردند. بیماری اعتیاد پدیده ای متاثر از عوامل بسترساز متعدد می باشد که مدیریت وابستگی جسمانی با داروهای نگهدارنده، تنها بخشی از