همه اهالی فرهنگ در غم از دست دادن دکتر فیرحی سوختند. هرکس که او را می شناخت یا به اهمیت فرهنگ باور داشت، یا شرایط فعلی ایران و منطقه را می دانست، سوخت. من بیشتر از اینکه دلم برای فیرحی عزیز بسوزد که غریبانه جان داد، برای جامعه ای نگران است که فیرحی را ندارد. این تعبیر مبالغه آمیزی نیست.

چند خصوصیت متفاوت داشت: به صورت عمیقی علوم دینی را مطالعه کرده بود و انصافا مجتهدی مسلم بود. نمی شد کسی با اطلاعات اندکی فیرحی را از دین های بدلی بترساند. از سرچشمه ناب سیراب بود. دکتر تمام در علوم سیاسی بود. شاگردان زیادی در دانشگاه داشت. عمق اطلاعات دانشگاهی و حوزوی در وجود او تلاقی پیدا کرده بود. از هردو موضع می توانست عمیق و علمی حرف بزند.