علی رغم آشنایی ام با بسیاری از مسئولان حزب بعث و حکومت، از هیچ کس نخواستم برای تغییر جهت سیر این شایعات [و محل احتمالی ماموریت من] پادرمیانی کند. برعکس شروع به مطالعه و بررسی منابع موجود درباره تانزانیا، در آرشیو وزارت خارجه و کتابخانه ها کردم. علاقه و توجه من به تانزانیا وقتی بیشتر شد که دانستم «برف های کلیمانجارو» که ارنست همینگوی یکی از داستان های معروف خود را درباره آن نوشته است، در این کشور استوایی واقع شده که تاکنون در زندگی خود از آن دیدار نکرده ام. این راز بزرگی نیست اگر فاش کنم از مهم ترین علت هایی که مرا واداشت، از نعمت های دنیایی کار در شرکت هواپیمایی بگذرم که پر از فرصت سفر و گردش در زیباترین کشورهای جهان بود.