بدون تردید یکی از مهم ترین مشکلات اقتصادی ایران، وضعیت نامناسب اشتغال است. به نظر بنده بیشترین اثر در نابسامانی های اجتماعی کشور را باید متوجه وضعیت بیکاری، اشتغال ناقص و ساختار شغلی دانست. متاسفانه بدترین عملکرد در زمینه اشتغال در کارنامه دولت اصولگرایان در سال های 1384 تا 1392 است که تقریبا می توان گفت رشد اشتغال در حد صفر بوده است، درحالی که پیش از آن در پایان دوره اصلاحات سالانه بیش از 600 هزار شغل یا حدود 3 درصد بر تعداد خالص شاغلان افزوده می شد. در دوره روحانی هم روند افزایش به نسبت آغاز شد، ولی تا رسیدن به وضع مطلوب راه درازی در پیش داریم. از این رو یکی از شعارهای مهم نامزدهای انتخابات