در بحث های جمعیتی تنها تشویق به زادآوری مطرح نیست، به این معنا که حالا یکی از چالش های مهم در این حوزه مربوط به میزان باروری نیست بلکه افرادی که تصمیم به تشکیل خانواده دارند نیز در بسیاری از شهرها معتقد به تک فرزندی هستند.

متخصصان این حوزه باور دارند بهترین فاصله میان فرزند اول و دوم با لحاظ کردن شاخص های سلامتی مادر و البته روانشناختی فرزندان 24 تا 35 ماه است. اما تحولات جمعیتی و الگوی باروری در ایران به گونه ای است که فاصله فرزندان در بهترین حالت ممکن 3.5 سال بوده است. این موضوع از جایی در بحث های جمعیتی مهم به نظر می رسد که بدانیم مادران با این فاصله، از سن مناسب باروری عبور می کنند. بر مبنای داده های بررسی سیمای جمعیت و سلامت، فاصله ازدواج تا تولد فرزند اول از 2.7 سال در 1379 به 3.5 سال در 1389 افزایش یافته است. فارغ از آمارهای مورد اشاره، حالا داده های تازه ای منتشر شده که سهم موالید اول، دوم و سوم را در استان های مختلف نشان می دهد. بر مبنای این آمارها می توان متوجه شد به عنوان مثال 55 درصد موالید یا به عبارتی بیشترین تولدهای استان گیلان فرزند اول هستند. به این معنا که اهالی این استان با فاصله معناداری اعتقاد به تک فرزندی دارند. در سوی مقابل 48.9 درصد موالید یا به عبارتی بیشترین تولدهای استان سیستان و بلوچستان فرزند سوم هستند. در داده نمایی زیر به سهم موالید اول به تفکیک استان ها پرداخته شده است.