برخلاف ادعای برخی که مدعی هستند داستان خوب برای نگارش سریال های تلویزیونی نداریم، من فکر می کنم اتفاقا دامنه ادبی خوبی هم در داستان کوتاه و هم در رمان و حتی در پاورقی های مطبوعاتی برای تولید سریال داریم. اگر نویسندگان سریال هایمان بیشتر به سمت مطالعه بروند و بکوشند داستان های جذابی که در یک قرن اخیر نگارش شده ، جدا کرده و مبنای نگارش سریال کنند، می توان به نتایج تولیدات بیشتر امیدوار بود.

مشکل این است که برخی سریال نویس ها اصلا سروکاری با مطالعه و کتابخوانی ندارند و بابت همین بسیاری از نویسندگان خودمان را هم نمی شناسند و این می شود تا به سمت نگارش متن هایی می روند که به درد نمی خورد.