اختلاف جزئی از ارتباط است. خیلی وقت ها در ارتباطات میان افراد مختلف، از اعضای یک خانواده گرفته تا دو همکار یا حتی دو خواهر و برادر دوقلو اختلافاتی پیش می آید و در بعضی مسائل توافق کامل وجود ندارد. تا اینجای کار هیچ اتفاق عجیبی رخ نداده و شاهد یکی از پدیده های رایج در هر ارتباطی هستیم اما آنچه می تواند یک ارتباط سالم را از یک ارتباط ناسالم و نادرست متمایز کند، توانایی برای حل این اختلاف است.

در یک ارتباط ناسالم، افراد وقتی به اختلاف بر می خورند به جای تلاش برای حل و فصل اختلاف با رفتارها و نوع گفتارشان، این اختلاف را بزرگ و بزرگ تر می کنند تا جایی که به یکباره می بینند یک موضوع ساده و پیش پا افتاده را به یک معضل بزرگ و جدی تبدیل کرده اند. این مساله موجب می شود تا فرسنگ ها از یکدیگر دور شوند و حتی با وجود آشتی و ادامه رابطه، باز هم ردپای این دلخوری و مسائل حل نشده بین آنها باقی می ماند. این ردپا می تواند در بزنگاه های بعدی رابطه را زمین بزند. در یک رابطه سلامت هم افراد به اختلاف بر می خورند اما هنر حل و فصل این اختلاف را خوب بلدند و می دانند چگونه باید آن را مدیریت کنند.