دفاع مقدس، تاریخی شگرف و آموزنده از سرنوشت این آب و خاک است. انقلابی که با هدایت پیر جماران و تاسی از فرهنگ غنی اسلام و سیره ائمه معصومین علیه السلام بود و توانست الگویی برای سایر مجاهدان و حق پرستان و حق جویان دنیا باشد و از جنگی تحمیلی، دفاع مقدسی بسازند که 

لحظه لحظه اش درس و آموزش است و به استناد بیانات فرمانده کل قوا که فرمودند: 

«جبهه دانشگاه است». در این دانشگاه عده ای توفیق کسب علم و دانش داشتند و به درجات عالی اش رسیدند و قبولی گرفتند. درست مثل؛ بعضی ها، قبولی خرداد ماه انقلاب و بهمن ماهش بودند و گروهی، ورودی شهریور ماه 1359 که در دوران هشت ساله دفاع مقدس فارغ التحصیل شدند و گواهی و پایان نامه قبولی خود را با امضای خون و مهر شهادت گرفتند.

این روزها کسی صدایم می کند که بوی آن روزها را می دهد.انگار کسانی از دور دست ، از آن سوی افق صدایم می زنند:

- قاسم... قاسم...علی...

- قاسم... قاسم... هاشم

-قاسم...قاسم...محمود

- قاسم...قاسم...همت

- قاسم... قاسم... احمد...

- قاسم...قاسم...قاسم... قاسم...قاسم... بهزاد...

عده ای شنیدن و گفتند: 

- لبیک... ای شهدا... ای آنهایی که رفتید و اکنون ما را می خوانید... لبیک... لبیک...اللهم لک لبیک...  

رفتند و دست خیلی ها را گرفتند. مردانه ایستادند. زیر گلوله. نوی برف. توی بمباران شیمیایی و غیر شیمیایی، ماندند و استقامت کردند. درست مثل بهزاد که متولد سال 1345 بود و پدر و مادرش به سختی و مشقت بزرگش کردند.. با همان زندگی ساده ای که داشتند. اما با خصلت صادقت و صمیمیت. 

وقتی انقلاب شد تازه 12 ساله بود و جز حضور مردم و ازدحام جمعیت و شعار مرگ بر شاه چیزی نمی فهمید. اما با شروع جنگ؛ خیلی چیزها دستگیرش شد. آوارگی مردم، ویرانی شهرها و رفتن لشکریان صاحب الزمان(عج) و سپاهیان حضرت محمد(ع) و رقم خوردن قصه فهمیده های انقلاب و پهلوانی بهنام محمدی ها و حماسه های سیزده ساله های خمینی(ره) و آشنایی با حساب و کتاب دین و اسلام و عاشورا... 

آنگاه با بصیرت راهی شد به سمت میدان نبرد. تا سنگر آنهایی که جایشان خالی بود را پر کند و خودش را رساند به عملیات کربلای 10، تا دعوت امام و شهدا را لبیک گفته باشد و ستاره ای شود در پهنه آسمان بی کران شهادت.

راهش پر رهرو و روحش شاد باد!

موضوع: شهید بهزاد چشمی