هشتم آذر ماه هزار و سیصد و هفتاد و شش در حافظه بسیاری از ایرانیان روز در خشانی است. روزی که به تعبیر زیبای فرانس پرس زمین برای لحظه ای سبک شد (چراکه شصت میلیون ایرانی با پیروزی تیم ملی شان از شادی به هوا پریدند). آن روز ایران یکپارچه شده بود و کسی در ایران اندوهگین نبود و حسی دوگانه (تنفر و عشق) را با هم تجربه نکرد. حسی که کمتر از ده روز به بیست و پنجمین سالروز آن حماسه بسیاری تجربه اش کردند. چرایش را خودتان بهتر می دانید. منظورم پاسخ یکسان به این چرایی نیست. پاسخ های مختلفی است که هر کس با سلیقه و نگاه و انتظار خودش به چنین سوالی می دهد. فضای مجازی، روزنامه های مختلف، گفت وگوهای سرپایی پر از