نشریه نیوزویک در مقاله ای به توافق ایران و عربستان اشاره کرده و بیان می کند که میانجی گری چین در این توافق نشان می دهد که هژمونی آمریکا دیگر مطرح نیست. به گزارش خبرگزاری تسنیم در ادامه این مطلب آمده است: در سال 1904، روسیه و ژاپن درگیر جنگی کوتاه بر سر شبه جزیره کره شدند که هزینه زیادی را بر دو طرف تحمیل کرد. یک سال بعد، هنگامی که آن دو میانجی گری آمریکا را برای پایان جنگ پذیرفتند، تئودور روزولت، رئیس جمهوری وقت آمریکا، کنفرانس صلحی را در نیوهمپشایر تشکیل داد و این درگیری خاتمه یافت. اما موجب حیرت قدرت های بزرگ آن زمان شد و ظهور واشنگتن به عنوان یک میانجی بین المللی و بازیگری جدی در دیپلماسی شرق شناخته شد. چیزی بسیار مشابه هفته گذشته زمانی که چین به طور مخفیانه میانجی گری برای نزدیکی عربستان سعودی و ایران انجام داد.

هفته گذشته، این دو همسایه برای بازگشایی سفارتخانه های مربوطه به توافق رسیدند. این خبر نه غیرعادی است و نه تعجب آور، زیرا حتی همسایگان متخاصم به طور معمول روابط دیپلماتیک خود را حفظ می کنند و مذاکرات بین تهران و ریاض برای بهبود روابط آنها در دو سال گذشته در جریان بوده است. آمریکا از این بحث ها آگاه بود و مخالفتی نداشت، اما این چین بود که آنها را به نتیجه رساند. عربستان سعودی امید دارد که جنگ داخلی یمن که دیرزمانی است بودجه این کشور را تلف کرده و به تهدیدی برای امنیت ملی اش تبدیل شده، خاتمه یابد. ایران هم که سال هاست با تحریم های غربی در انزواست، اخیرا از تجدید روابط سیاسی با کویت و امارات استقبال کرده بود. تهران امید دارد که با بهبود رابطه اش با ریاض، انزوای خود را کاهش دهد و چه بسا عربستان را از همگرایی با اسرائیل هم باز دارد.

آنچه واقعا درباره توافق هفته گذشته، قابل توجه بود، اعلام عمومی نقش برجسته چین و این واقعیت است که گفت وگوها در حالی صورت گرفت که وزیر خارجه سعودی در مسکو بود. پیام این تحول، می تواند نقطه عطفی در نفوذ چین در خاورمیانه باشد. هرچند آمریکا و چین همچنان نفع مشترکی در ثبات خاورمیانه دارند، نقش آمریکا به عنوان قدرت تعیین کننده در منطقه زائل شده است. اکنون که سعودی ها دیگر تهدید ایدئولوژی مارکسیسم را احساس نمی کنند، سرمایه داری دولتی ریاض و ساختار اقتدارگرایانه سیاست سعودی، به پکن نزدیک تر است تا به واشنگتن؛ هفته گذشته، تاریخ دوباره به خاورمیانه بازگشت.