زمان با حرکت، آمیخته و عجین است. از همین رو، زمان را با حرکت ماه و خورشید می سنجند؛ با این همه، از نظر آموزه های قرآن، زمان ها با همه یکسانی در لحظات، تفاوت هایی دارد که زمانی را بر زمانی دیگر برتر قرار می دهد؛ چنان که زمان سحرگاهان از دیگر اوقات زمانی برتر دانسته شده است؛ همین برتری نیز برای زمان طلوع فجر تا طلوع خورشید است که براساس آیات و روایات زمان آمد و شد فرشتگان شب و روز است و حجم انبوهی از فرشتگان در تردد هستند که آثار آن برای اهل دل چنان واضح است که گویی جشنی بزرگ در آن زمان در میان آسمان و زمین برقرار شده و خدا آسمان را نورباران می کند.