آرونوفسکی، کارگردان نیویورکی سینمایش را با ساخت فیلم هایی تا حدودی متفاوت که به مرور طی سال ها محافظه کارتر شده ، تعریف کرده است. او جایی بین سینمای بدنه و سینمای مستقل امریکا در رفت و آمد است و هر بار خودش را با هر فیلمی به یک سمت این دو طیف نزدیک می کند. او این بار سراغ نمایشنامه ای رفته و به نظر می آید چنان وفادارانه به متن قدم پیش گذاشته که اکثر نماها را داخلی و با طراحی تئاتری گرفته است. کاری از دسته تولیدات معروف به کم بودجه (low