چندی پیش به شهر کوچک دوران کودکیم رفته بودم. برای خرید به مغازه ای رفتم. فروشنده آشنایی داد و به اسم صدایم کرد. نشناختمش. گفت در «مدرسه مغربی» کلاس دوم بودی و من پنجم. یک روز که مساله ریاضی را بلد نبودم، معلم فرستاد از کلاس دوم تو را آوردند و آن را پای تخته جلوی بقیه حل کردی.

این را که گفت تمام آن خاطره مدفون چهل ساله بیرون زد؛ هرجوری بود با کلی شرم و خجالت از مغازه بیرون زدم. حال نکبت آن روز بد برگشت. یادم آمد معلم بعد از حل کردن آن مساله چه خفتی به آن دانش آموز داده بود و جلوی جمع او را تحقیر کرده بود. مثل همان موقع حالا هم خودم را عامل وقوع این لحظه دردناک و تلخ می دیدم. انگار نه انگار