بینندگان شبکه آی فیلم این شب ها بیننده سریال طنز «کوچه اقاقیا» هستند که نخستین بار سال82 از شبکه پنج روانه آنتن شد و مورد اقبال هم قرار گرفت. می توان گفت کوچه اقاقیا نخستین سریال شبانه رضا عطاران بود که قبل از آن برای گروه کودک شبکه یک مجموعه آیتمی «سیب خنده» و بعد در ادامه سریال عروسکی زنده «دلبندم» را کارگردانی کرد. مجموعه آیتمی «قطار ابدی» دیگر تجربه کارگردانی عطاران تا قبل از ساخت کوچه اقاقیاست که آن را به اتفاق بهروز بقایی برای پخش از شبکه سه ساخت.

عطاران با ساخت سریال کوچه اقاقیا مسیر کارگردانی خود را تغییر داد و در ادامه مجموعه های موفق خانه به دوش، متهم گریخت، ترش وشیرین و بزنگاه را کارگردانی کرد. فیلمنامه سریال کوچه اقاقیا را رضا عطاران همراه با سروش صحت، محمدرضا آریان، شهاب عباسی و... نوشته است. عطاران علاوه بر نگارش فیلمنامه و کارگردانی، در این سریال بازی هم دارد و تیتراژ ابتدایی آن را هم خوانده است.

این سریال درباره مردی پابه سن گذاشته است که در خانه قدیمی خود زندگی می کند. همسر او گل نساء چند سال پیش فوت کرده اما مدتی است که شب ها به خواب او می آید و درباره مسائل مختلف با او صحبت می کند. گاهی به نصرت خان نوید می دهد که به زودی باید بار سفر را بسته و به او می پیوندد. این رویاها باعث نگران شدن فرزندان او نسبت به تندرستی پدر و دور هم جمع شدن ایشان در خانه پدری می شود. حضور آنها در کنار هم ماجراهای طنزی را رقم می زند که کلیت این مجموعه را تشکیل می دهد.

درواقع نویسندگان این اثر سعی کرده بودند با روایت یک داستان بانمک، لبخند را به لب مردم بیاورند. به ویژه این که زنده یاد منوچهر نوذری نقش اصلی سریال را بازی می کرد و حضور او در این سریال باعث شد تا قصه مجموعه کوچه اقاقیا برای مخاطبان تماشایی تر شود. در کنار او هم بازیگران طناز همچون روشنک عجمیان، علی صادقی، یوسف تیموری، رضا شفیعی جم، زنده یاد باقر صحرارودی و... بازی می کردند.

یکی از نکات قابل تامل در این سریال، فیلمنامه است که متن قوی و انسجام در شخصیت پردازی ها از نقاط مثبت آن محسوب می شود. همچنین این سریال، طنز موقعیت بود و همین به جذابیت قصه افزود. به همین دلیل می توان گفت این مجموعه همچون کوچه ای است که عابران را می خنداند.

همچنین یکی از بخش های جذاب سریال مربوط به بازی زنده یاد باقر صحرارودی و ساقی زینتی می شد که نقش زن و شوهری را بازی می کردند که سال هاست در این خانه به عنوان سرایدار زندگی می کنند و به نوعی از همه اتفاقات و رازهای خانه باخبر هستند. اکنون که مخاطبان به تماشای این سریال می نشینند که دو دهه پیش از تلویزیون پخش شده بود برای شان جذابیت دارد، زیرا سریالی نوستالژی است که حضور هنرمندان باعث شد تا این سریال بیشتر دیده شود. همچنین یادآور هنرمندان قدیمی همچون زنده یاد منوچهر نوذری و باقر صحرارودی است که امروز دیگر کنارمان نیستند.